Horsens, 9. oktober 1246 - 6. juli 1249 Originaltekst, LatinExordium Monasterii quod dicitur Cara Insula[M]ortuo itaque abbate Michahele Incarnationis dominice anno et die, quo supra notatum est, eodem anno in die sancti Dionisii, videlicet vii. Idus Octobris, factus est abbas Johannes (secundus), qui prefuit monasterio duobus annis et tercio vsque ad octauam apostolorum Petri et Pauli. Hic tempore ministerii sui multa aduersa sustinuit. Magna quidem orta erat discordia tunc temporis inter Regem Ericum et ducem Abel fratrem suum. Vnde contigit, quod jumenta nostra in Ynes a Theotonicis abigerentur. Sed cum dominus abbas Johannes insequeretur barbaros, ut iumenta reduceret, ab eisdem latronibus capitur, ceditur et in sinistro brachio grauiter vulneratur. Multaque alia mala passus est, tam ex parte ducis Abel, quum ex parte regalis exercitus. dum quisque diuitum pro suo libitu bona claustri diriperet violenter, ita vt etiam curiam nostram Horsnes totaliter incendio deuastarent. Sed et regina, Jutta nomine, que tunc Skanthorpburg morabatur. de curia nostra Thyrning potenter onmi die abstulit, quod uolebat: immo etiam fralri Olauo Quiter, qui magister erat illius grangie, abbati quoque Johanni et sepe reliquis fratribus se aliquid mali facturam in suis corpo. ibus minabatur. si non omnia nostra sue cederent uoluntati. Eadem etiam Regina. cum annonam nostram de Dyursæ in plaustris, vt moris est, ad monasterium traheremus, multis locis in via posuit occultas insidias, vt ipsam annonam a nobis distraheret, si daretur occasio. fraudulenter. Eodem tempore dux Abel villam monialium, Gamlæwisyng nomine, preter solam ecclesiam totaliter incendio deuastauit. Quod cum abbas Johannes et nos monachi audiuimus, timentes nobis euenire similia. meatum Asgarth stipitibus et magnis sudibus obstruximus nauesque ommes, quotquot apud nos fuerunt, aut irreparabiliter lesimus aut stagnis submersimus, ne in eis bona nostra a cenobio per regine satellites inuitis nobis Skanthorpburgh , veherentur. quibus et si vellemus resistere. non haberemus i audatiam, nudi homines penitus et inermes. Preterea vestimenta nostra, exceptis quibus induebamur cotidie, el cibaria, vnde aleremur in reliquum, exceptis etiam modicis, quibus pauperem uictum duximus, in turrim noue ecclesie transtulimus propter timorem hostium conseruanda. | Kilde:Scriptores minores historiae. Danicae Medii Aevi, Ex codibus denuo recensuit. Øm Klosters Krønike, s. 196 - 197 Emneord:Opland - Gejstlige institutioner og personer - Kloster |
